هشتاد وچند؟

امروز ۱۰ /۱۰ /۳ برای همیشه در تاریخ ذهنم ثبت میشه

*پروانه اریگامی + گلبرگ های زر

*تا میخواییم برسیم خونه ماشین خراب میشه

*ممکنه خیلی زمان ببره که آدم ، آدم زندگیشو پیدا کنه ولی ارزش صبر کردن داره ...

 

 

روز ۲۰ بهمن همه چیز برای همیشه به بدترین شکلی که میشد تموم شد...

یه بار یادمه یکی از دخترهای وبلاگ نویس از رابطه ی خوبی که داشت تجربه میکرد مینوشت و میگفت که همه چیز خیلی عالی و گل و بلبل و ... اینهاست و یه روز خواهرِ پسره همه چیزو خراب کرده 

دقیقا رابطه ما هم خیلی خوب بود و این بار دو تا از خواهرهاش با ۱۰۰ تا دروغ خرابش کردن ، اونم مرد دهن بینی بود البته که به حرف خواهرها گوش داد و منی که حیّ و حاضر بودم و براش واقعیت رو گفتم باور نکرد ...

خیلی ناراحت شدم

خیلی گریه کردم

خیلی اذیت شدم

ولی خب " الحمد الله علی کل حال " 

هشتاد و هشت

باغ نگارستان

دسته گل نرگس

جاشمعی و فالِ شبِ یلدا

هم میخواستم ثبتش کنم ، هم نکنم 

واسه همین تک کلمه نوشتم که یادم بمونه

قطعا هم تو ذهنم موندگار میشه 

 

 

برای پستهای قبلی محبت کردید و کامنت گذاشتید

من از محبت و توجهتون تشکر میکنم

همچنین عذرخواهی میکنم که تایید نشدن و پاسخ داده نشدن

به روی چشم ، پاسخم میدم

بذارید پای دغدغه ی دوجا کاری و دائم شیفت بودن

من از هفته که ۷ شبه ، حداقل ۴ شبش رو سر کارم 

البته که اینجوری نمیمونه

درست میشه 

مقطعیه 

تموم میشه

ولی خب یه دوره ست ...

که باید صبوری کنم تا بگذره 

میوه ی صبر هم شیرینه 

خدا هم با صابرینه 

یقینا هم کلهُ خیره