شصت وو چهار
شنبه, ۱۰ شهریور ۱۴۰۳، ۱۲:۵۳ ق.ظ
از وقتی وارد خاک نجف شدم پوشیه زدم و تا زمانی که نشستم تو هواپیمای ایرانی که برگردم تهران پوشیه رو صورتم بود
کلا تو نجف و کربلا ، همه جا ، حتی داخل صحن حرم ها که تو قسمت خانوم ها مشخصا همه خانوم بودن پوشیه رو صورتم بود، تو درمانگاه هم ماسک داشتم دائما .
اینقدر تو اون ۴_۵ روز سفر به پوشیه عادت کردم که الان میخوام از خونه برم بیرون دنبال پوشیه م میگردم بعد یادم می افته پوشیه تو ایران _ اونم تو تهران با این وضعیت افتضاح حجابش_ تبرج عه ...
ولی من واقعاااااا با پوشیه راحت ترم
کاش مشهد زندگی میکردم ، یا قم مثلا که پوشیه کمی کمتر غیرعادی بود ...
سلام، زیارت قبول
پوشیه می زنم تو همین تهران، چند ساله... خیلیم راحتم. بحث تبرج بودنش رو اول همه حل کردم.
شما که روایت رفاقتم رو خوندین! :)
تبرج نیست! :)))